تاریخچه جودو
جودو یک ورزش رزمی است که در ژاپن متولد شد و اکنون در دنیا به عنوان یک ورزش المپیکی شناخته می شود. جودو در سال 1882 با ترکیب جوجیتسو ، نوعی کشتی ، با نظم ذهنی تاسیس شد. ریشه های جوجیتسو در سومو نهفته است ، که سابقه طولانی و طولانی دارد. sumo در Nihon shoki (تواریخ ژاپن) ذکر شده است ، سندی از سال 720 که تاریخ ژاپن را از دوران افسانه ای خدایان تا زمان امپراطور جیتو ، که از 686 تا 697 سلطنت می کرد ، توصیف می کند.
ژاپن از قرن دوازدهم تا قرن نوزدهم توسط سامورایی ها ، یک طبقه از سربازان حرفه ای اداره می شد. این زمینه مناسب برای توسعه هنرهای رزمی مختلف را فراهم کرد. سامورایی علاوه بر نبرد با شمشیر و کمان و تیر ، جوجیتسو را برای جنگ با دشمنان در مناطق نزدیک در میدان جنگ توسعه داد. چندین سبک مختلف جوجیتسو تکامل یافت و جنگ تن به تن به عنوان شکل مهمی از آموزش نظامی گسترش یافت.
جیگورو کانو
دوران حکومت سامورایی ها با ترمیم Meiji در سال 1868 به پایان رسید و فرهنگ غربی در جامعه ژاپن شروع به فیلتر کرد. جوجیتسو رو به زوال رفت ، اما اشتیاق یک جوان آن را از نابودی نجات داد. آن مرد جیگورو کانو بود ، بنیانگذار جودو که امروز آن را می شناسیم. کانو در کارهای مدرسه سرآمد بود اما در مورد هیکل کوچک خود عقده حقارت داشت. بنابراین او در سن 17 سالگی شاگرد یانوسوکه فوکودا ، استاد مکتب Tenjin Shin'yo از جوجیتسو شد و برای تقویت قدرت تلاش کرد. در ماه مه 1882 ، هنگامی که او فقط 21 سال داشت ، او بهترین چیزها را در مورد هر سبک جوجیتسو گرفت و یک مدرسه جدید ایجاد کرد. این تولد جودوی مدرن بود. در ابتدا او فقط 9 دانش آموز داشت و دوجو (سالن تمرین) فقط 12 jo (حدود 24 یارد مربع) اندازه گیری می کرد.
کودوکان
کانو در سال 1889 به اروپا رفت تا جودو را در خارج از ژاپن معرفی کند. در طول سفر یک قسمت معروف در داخل کشتی رخ داد: هنگامی که یک خارجی با کانو مسخره کرد ، او مرد را به پایین انداخت اما دستش را زیر سر مرد قرار داد تا از آسیب دیدن وی جلوگیری کند. این نشان می دهد که چگونه جودو تکنیک های عملی نبرد را با تفکر برای دشمن خود ترکیب می کند. کانو همیشه با داشتن یک دیدگاه جهانی ، به عنوان عضوی از کمیته بین المللی المپیک فعالیت می کرد و برای گسترش جودو در سراسر جهان خستگی ناپذیر تلاش می کرد.
رویای کانو در المپیک توکیو در سال 1964 ، جایی که جودوی مردان به عنوان یک رویداد رسمی المپیک شناخته شد ، محقق شد. در مسابقات مختلف وزنه ای به رقبا اعطا می شد و رقبای ژاپنی طلا را به جز مسابقات آزاد که در آن یک قهرمان غیر ژاپنی تاجگذاری کرده بود ، جارو کردند. این نشانه آن بود که جودو قبلاً در کشورهای خارج از ژاپن ریشه دوانده بود. جودو بانوان به عنوان یک رویداد نمایشی در المپیک 1988 سئول معرفی شد و در سال 1992 به بازی های رسمی در المپیک بارسلونا اضافه شد.
در حال حاضر حدود 184 کشور و منطقه عضو فدراسیون بین المللی جودو هستند. این ورزش بخصوص در اروپا طرفدار دارد. در حقیقت ، افراد بیشتری در فرانسه نسبت به ژاپن جودو تمرین می کنند. ژاپن به ترویج جودو در سایر کشورها ادامه می دهد ، از جمله با ارسال مربی به مناطقی که جودو چندان شناخته شده نیست - مانند آفریقا و اقیانوسیه - و اهدای لباس جودو دست دوم.
عکس ها: (از بالا) یک نمایش جودو ؛ جیگورو کانو ؛ موسسه جودو کودوکان درست پس از ساخت آن. (موسسه جودو کودوکان)
کلمات کلیدی :
اشتراک گذاری :
