کنگفو

کونگ‌فو  یک اصطلاح مشهور چینی است که به معنای مهارت است و برای ماهر بودن در یک کاری استفاده می‌شود ـ اما در حال حاضر به عنوان یک کلمه بین‌المللی تبدیل شده‌است که برای هنرهای‌رزمی‌چینی ووشو و کونگ‌فو ایرانی به کار میرود. از جمله مشهورترین نوع آن کونگ فوی چینی یا ووشو ـ یا انواع ایرانی آن کونگ‌فو توآ ، نیو کونگ فو ، کونگ‌فو توتایما ، کونگ‌فو گرات سان ، کونگ‌فو آزاد فری کونگ فو، هو کونگ فو و ... به کار می‌رود. معنای اصلی کونگ فو در زبان چینی تا حدی از آنچه که این روزها از این لغت برداشت می‌شود، متفاوت است. کونگ‌فو در اصل به معنای تخصص فرد در هر مهارتی - نه لزوماً رزمی- می‌باشد. کونگ‌فو یا ووشو دارای بیش از 300 سبک می‌باشد.که از معروف‌ترین آن‌ها را می‌توان به سبک تای چی چوان و وینگ‌چون اشاره داشت. همه این سبک‌ها در دو بخش تالو و ساندا برگزار می‌شوند. ساندا یک نوع مبارزه فول‌کنتاکت است که اوایل سده‌ بیستم براساس مبارزه خیابانی و با ترکیب ضربات بوکس و کیک بوکسینگ و کشتی پایه‌گذاری شد و در بعضی از مسابقات آن ضربات آرنج و زانو نیز در آن گنجانده شده‌است. تالو به معنای فرم است، و هنرجویان به اجرای فرم در این بخش می‌پردازند.